Gambia Dag 2
7 november 2018 - Bakau, Gambia
Hallo allemaal. Ik ga Boy meehelpen met het schrijven van zijn blog.
De indrukken die hij allemaal krijgt zijn toch groter dan hij had gedacht.
Boy vind het moeilijk de juiste woorden te vinden dus hij verteld en schrijf het op.
Vannacht heeft heeft Boy redelijk geslapen en heeft zijn matras verrolen voir de bank.
Vanmorgen zijn Boy, Rolf en Wim naar de lokale winkel in de straat gelopen om brood te halen en hebben we lekker met zijn aleen zitten ontbijten.
Wij zijn met zijn 3en richting Oumie gegaan. Dat is een vrouw die papa en mama al 2 jaar helpen.
Oumie was blij ons weer te zien.
Het was leuk om haar ook te zien en haar kraampje waar ze haar fryut op verkoopt ziet er anders en kleiner uit als ik dacht.
Daarna zijn we naar de school van Sherif de jongste zoon gegaam om daar het schoolgeld te gaan betalen.
Ik vond het erg leuk en heb daar wat gefilmd. We mochten overal binnen kijken en de kinderen begonnen luid voor ons te zingen.
Daarna zijn we terug naar de fruitstal gelopen en hebben de dozen oogehaald die papa en mama al hadden opgestuurd.
Bij het huis van Oumie was ik heel erg geshrokken zo erg zelfs dat ik er geen foto van wou maken en de tranen in mijn ogen kreeg.
Ik vond het erg om te zien hoe ze leeft en wat ze over haar leven vertelde.Daarna zijn we naar een winkeltje gelopen om wat te eten.
Daar moest ik eerst al tussen 3 soorten brood kiezen en daarnaast nog wat ik er op wou.
Ik heb gekozen voor sweetbread dat komt het dichtste bij een gewoon broodje.
Erop koos ik gebakken lunchmeat en het was verrassend lekker.
Het was een heel klein winkeltje waar je echt bijna alles kan kopen. Van batterijen en zeep tot en met de lunch.
Papa mama en oumie kozen brood met gebakken ei en dat word allemaal 1 voor 1 gemaakt.
Als laatste zijn we nog naar de school van Shera gegaan de enigste dochter van Oumie.
Dit was een heel erg grote school en de klaslokalen zagen er voor mij vreemd uit. Ze lijken op grote kooien met stalen tralies en deuren. De klasloken zijn verder helemaal open voor de warmte
Het was weer een dag met heel veel indrukken en emoties.
Dus vandaar dat ik er voor kies dit samen met mama te gaan schrijven.
Groetjes van mij 😊.
De indrukken die hij allemaal krijgt zijn toch groter dan hij had gedacht.
Boy vind het moeilijk de juiste woorden te vinden dus hij verteld en schrijf het op.
Vannacht heeft heeft Boy redelijk geslapen en heeft zijn matras verrolen voir de bank.
Vanmorgen zijn Boy, Rolf en Wim naar de lokale winkel in de straat gelopen om brood te halen en hebben we lekker met zijn aleen zitten ontbijten.
Wij zijn met zijn 3en richting Oumie gegaan. Dat is een vrouw die papa en mama al 2 jaar helpen.
Oumie was blij ons weer te zien.
Het was leuk om haar ook te zien en haar kraampje waar ze haar fryut op verkoopt ziet er anders en kleiner uit als ik dacht.
Daarna zijn we naar de school van Sherif de jongste zoon gegaam om daar het schoolgeld te gaan betalen.
Ik vond het erg leuk en heb daar wat gefilmd. We mochten overal binnen kijken en de kinderen begonnen luid voor ons te zingen.
Daarna zijn we terug naar de fruitstal gelopen en hebben de dozen oogehaald die papa en mama al hadden opgestuurd.
Bij het huis van Oumie was ik heel erg geshrokken zo erg zelfs dat ik er geen foto van wou maken en de tranen in mijn ogen kreeg.
Ik vond het erg om te zien hoe ze leeft en wat ze over haar leven vertelde.Daarna zijn we naar een winkeltje gelopen om wat te eten.
Daar moest ik eerst al tussen 3 soorten brood kiezen en daarnaast nog wat ik er op wou.
Ik heb gekozen voor sweetbread dat komt het dichtste bij een gewoon broodje.
Erop koos ik gebakken lunchmeat en het was verrassend lekker.
Het was een heel klein winkeltje waar je echt bijna alles kan kopen. Van batterijen en zeep tot en met de lunch.
Papa mama en oumie kozen brood met gebakken ei en dat word allemaal 1 voor 1 gemaakt.
Als laatste zijn we nog naar de school van Shera gegaan de enigste dochter van Oumie.
Dit was een heel erg grote school en de klaslokalen zagen er voor mij vreemd uit. Ze lijken op grote kooien met stalen tralies en deuren. De klasloken zijn verder helemaal open voor de warmte
Het was weer een dag met heel veel indrukken en emoties.
Dus vandaar dat ik er voor kies dit samen met mama te gaan schrijven.
Groetjes van mij 😊.
Ja en als ik de foto`s bekijk ,,,,, Dan begrijp ik Boy zijn verdriet.
Wij leven in weelde en zijn we nog niet altijd tevreden.
Fijn dat Boy het verteld ook fijn om het te verwerken wat hij ziet.
Nog een fijne tijd en nuttige tijd met zijn alle.
Ik geniet er weer volop van😍
Kijk weer uit naar je volgende verhaal
Jaa, dan hebben wij het hier maar goed he.. bizar hoe mensen daar leven, in tegenstelling tot ons.
Bijzonder dat je dit zo nu van dichtbij ook kan zien, en ziet waarvoor papa en mama al heel veel hebben gedaan en doen. Een ervaring om nooit te vergeten!!