Dave deel 2

10 november 2018 - Kololi, Gambia

Boy heeft me gevraagd om nig iets meer te schrijven van de dag met Dave.
Dave was rond 10.00 bij ons en vandaag gingen we zijn familie dan eindelijk ontmoeten.
Wij wisten ook niet precies waar het was, eerst reden we een heel stuk op een nieuw aangelegde snelweg zelfs met strepen en al, wat een luxe zeg.
Al snel reden we een binnenweg in en zaten we ineens midden in de bush.
We bleven maar rijden en begon mezelf echt af te vragen waar we naar toe gingen.
Na 3 kwartier door de bush waren we eindelijk bij het huis van Dave en zijn familie aangekomen.
De buren en de helft van zijn familie stonden ons al op te wachten.
Aangekomen op het compound kregen we een rondleiding bij de nieuwbouw wat ooit het nieuwe huis moet worden.
Maar helaas is het geld op en kunnen ze niet verder met de bouw.
Via http://www.gambiaforyou.com waar papa en mama vrijwilligers werk doen hebben ze een stove gekregen en deze geven ze aan Dave.
Maar helaas is het gebouw wat de keuken moet zijn ingestort tijdens het regenseizoen, dus eerst moet het gebouw weer worden herbouwd.
De vrouwen koken hier nog op een open vuur met hout dus ze krijgen alle rook in hun gezicht wat niet echt goed is voor de gezondheid.
De stove ofterwijl de smokeless kitchen heeft een rookafvoer dus geen rook meer in de gezichten.
Vanuit Nederland hadden we al dozen opgestuurd met spullen die Dave en zijn familie goed kunnen gebruiken.
Handdoeken, washandjes, zeep, wasmiddel, en wat etenswaren.
Het was 1 groot feest tijdens het uitpakken.
Ondertussen maakte we ook kennis met de rest van de familie en de vader en moeder van Dave.
De ouders van Dave zijn al wat ouder dus die kunnen niet echt meer werken. Moeder heeft voor het huis een tafeltje waar ze wat fruit en groenten verkoopt en vader ligt in een luie stoel op het compound. Hij is ouder en heeft last van staar dus ziet niet goed meer.
Daar gaan we nig info voor vragen want een staaroperatie in Brikama kost ongeveer 20 euro per oog maar voor hier een heleboel geld.
Daarna moesten we natuurlijk met iedereen op de foto.
Vooral Boy viel goed in de smaak bij de ouders, stiekum dacht ik dat ze nog wel een dochter over hadden die nog geen man heeft 😂Daarna werd ons gevraagd of we al plannen hadden voor de lunch maar dit netjes afgeslagen. De lunch is niet zoals bij ons zo klaar maar duurt hier soms wel 3 uur voordat hij klaar is.
De vader zei nou zeg het maad hoor dan slachten we ff een geit hahah uhh nee laat maar.
Toen vroegen ze of ze de geit toch moesten slachten en dan namen we de geit maar mee om zelf te bakken. Dit ook vriendelijk afgeslagen en gezegd dat we liever hebben dat de familie de geit ging opeten omdat het teveel was voor ons.
Dit namen ze gelukkig aan en ze waren niet teleurgesteld.
we waren een beetje afscheid aan het nemen en kwam Dave nig met een mooi cadeau voor papa aan een traditineel gambiaans pak met broek en jurk.
Ondertussen werd aan Boy uitgelegd dat doordat de vader al oud was Dave nu zijn taak moest overnemen en nu dus voor geld en eten miet zorgen.
Hij blijt ook thuis wonen met zijn vrouw en 4 kinderen en de 5de op komst.
Voor we naar huis reden gingen we even op de school van de kinderen kijken.
Op de terugweg door de bush zagen we ineens een pelikaan die misschien wel dorst had.
Dat beest is van dichtbij echt heel erg groot en we konden een foto maken.
Maar dan zie je dus soms ook de andere mensen ze werden boos oo d
Dave en moesten geld hebben voor de foto.
Nu gingen we weer terug naar Kololi met weer heel veel nieuwe indrukken.
Het was een mooie dag en voor Boy weer heel erg indrukwekkend zo erg zelf dat hij er erg stil van werd.
Wat ja hoe ga ik dit thuis allemaal uitleggen wat ik heb gezien en beleefd. Dit us toch onmogelijk.

4 Reacties

  1. Jose frosch:
    10 november 2018
    Tjonge jonge Boy....je beleeft wel wat zeg.
    En dat uitleggen kerel is een oplossing voor hoor. Mama kan wel een mooi foto boek maken van deze week en daar ook de belevingen in op schrijven. Voor jouw een geweldig aandenken aan je eerste Gambia reis😊
  2. Gerda geerings:
    10 november 2018
    nou boy wat een belevenis dit vergeet je nooit meer en door jullie leer ik dit land ook een beetje kennen bedankt daar voor
  3. Marjolein:
    11 november 2018
    Wat een ervaring! Bijzonder dat je dit zo mag en kan meemaken met je ouders en alle mensen daar. Geniet ervan jongen! :)
  4. Anita:
    11 november 2018
    Was een interessante dag nu nog even verwerken